Tinnitus (of oorsuizen) treft 15% van de wereldbevolking. 20% van de tinnitus patiënten zijn ernstig gehandicapt, dat is 3% van de totale bevolking. 1 op de 100 patiënten doet een zelfmoordpoging. Het aantal jongeren met tinnitus is de afgelopen jaren verdubbeld, vooral door het dragen van oordopjes en blootstelling aan lawaai in uitgaansgelegenheden, op festivals en concerten. Wetenschappelijk onderzoek naar tinnitus staat nog in de kinderschoenen

Tinnitus kan het best worden gezien als een “spookruis". Het is de medische term voor het ‘horen’ van een continu geluid in de oren als er geen externe bron voor dat geluid is. Tinnitus kan in vele vormen voorkomen, zoals rinkelen, piepen, fluiten, sissen, zoemen of witte ruis. Het lijkt te komen uit een of beide oren, vanuit het hoofd of zelfs extern. In de meeste gevallen wordt het geluid waargenomen als er weinig of geen omgevingsgeluid is.

Oorspronkelijk werd aangenomen dat de oorzaak van tinnitus in het gehoororgaan zelf lag. Recent onderzoek toont echter aan dat de hersenen verantwoordelijk zijn. Hyperactiviteit in de auditieve cortex in de hersenen veroorzaakt het uitzenden van continue signalen wanneer er geen geluid aanwezig is, vandaar de term “fantoomruis".

We kennen wel (enkele van) de triggers: blootstelling aan hard geluid, gehoorverlies, stress, burn-out, vermoeidheid, posttraumatische stressstoornis, paniekstoornis, angststoornis, depressie, Hoofd (skelet fractuur), nek- of barotrauma, hoge bloeddruk, diabetes, atherosclerose, ziekte van alzheimer, chronische middenoorontsteking, otosclerose, ziekte van menière, ziekte van lyme, psychische stoornissen, vestibulair schwannoom, oorchirurgie, ziekte van von hippel-lindau, leeftijdsgerelateerd gehoorverlies.

EN – RECENTELIJK – COVID. De eerste studies suggereren dat ongeveer 15% van de Covid patiënten (last van) tinnitus krijgt.